KıRmA Şiiri - Nilüfer Gümüş

Kırma dedim,kırma kalbimi
Yorgun,yaralı,hala anlamadın
Zor yeniden yaşatmak
Derin yaralarla baş edemem
Güvendim sana,inandım
Boşa çıkarma inancımı,beni
Yorma.
Ne oldu şimdi,kırılan,parçalanan
Benim.
İnkar eden ise..sen
Kalp kırık,omuzlar çökmüş
Ama yine ayaktayım,devam ediyorum
Hayata
Tüm engellere rağmen
Kırılan,tamir görsede,toparlanamaz
Eski haline gelmez.
Hep ikazlarımda,sorduğumda
Haklısın derdin.hatırla,
Ben,sence hasta idim
Sevgisine,sahip çıkanlara teşhis
Bu olsa gerek,Hasta
Ama bence,ölümüne seven
Gönlünde,gözünde,tek seni
Tek seni bilen
Acılara kapılmış bu yürek
Bu yürek..Bu yürek artık,
İflah olmaz,olamaz.
Darbeler incitti,kırdı,yıktı
Senin hediyen
Kırık bir kalp,incinmiş bir gurur
Hepsinden de önemlisi...
Yıkılmış,viran olmuş ben...
Artık buraya kadarmış,
Yolun,yolun açık olsun,
Yolun açık olsun........