Kirli bir güneş
Şehrin üstünden geçer
Sabah delik deşik edilmiş
Dağlara yaslanmış ışıkları
Her şey sürgün gibidir
Çocuk gözünde
Avlular geniş, evler yapay
Çılgın günleri gibi gençliğin
Kendimi kahrediyorum.
Usulca yanıyorum ellerinde
Sevgilinin
Gözlerimdeki karanlık dağılmış
Bir hicran nağmesinde
Yabancılığıma ağlıyorum
Öyle uzak şehirler gibi
Kirli bir ışığın altında
Kirleniyor ruhumdaki aydınlıklar
Sevgili sesinde
Dağılmış göğsümde
Bir yürek
Ve bir parça gülüş istiyorum çehreme
Her şey oldubitti
Usul usul
Yanıyorum aydınlığın dudağında
Sessizlik gibi dayanılmaz
Biraz da kirliyim bugün…
Kayıt Tarihi : 7.12.2008 20:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nedim Kardaş](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/12/07/kirliyim-bugun.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!