Kazancakis'in deyimiyle, içimizde bir tohum, sırtımızda dünyayı taşıyoruz.Kurtuluş yok bundan.Yaşadığımız sürece dünyayı taşıyacağız sırtımızda, güzellikleri ve çirkinlikleriyle.....hep bir adım önde.............
Düşerken düşmeyi, itelenirken kalkmayı öğrenen, en güzel çocukluğumun geçtiği, kirliyken yüzlerimiz, dirilmeyi öğreten yaşam adına...Biz hayatı sevmekten suçluyuz, yüreğinde umudu olmaktan........
Mavi bir balondu
Yıllar bir gözyaşı olup da kaymış
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Devamını Oku
Nurlu ihtiyarın yanaklarında.
Yapraktan saçını yerlere yaymış,
Sonbahar ağlıyor ayaklarında.
Süzüyor ufukta bir kızıl yeri,
İçi karanlıkla dolu gözleri;
Ah o çocukluk, ah o çocuklar ah! Teşekkürler bu güzel şiir için. Gönlüne,diline,eline sağlık dostum.. Selamlar,sevgiler
Teşekkürler bu güzel şiir için. Gönlüne sağlık. Selamlar
bunu okuyup ta etkilenmenin tek bir yolu var insan olmanın gerektiği hasletleri yitirmiş olmak..Son dönemlerde en çook etkilendiğim şiirlerden biri oldu..Gerçekten kutluyorum.
hüzün tadıbıraktınız
çocukalrımız özledik.hepsi bizim.
sevgiler
Ne vakit kirli yüzlü bir çocuk görsem
alınlarından öpesim gelir........
kirli yüzü yüreği saflıkla örülmüş meleklerdir o çocuklar saygılar canan
Bu şiir ile ilgili 5 tane yorum bulunmakta