Altı Mart akşamıydı,
Ankara Metrosunda;
Bir şairin kafası biraz çakırdı.
Ve aynı zamanda
Ve aynı vagonda
Ve kontrplak zulasında,
Bir çocuk yatmaktaydı.
Ah, Günebakan! zamandan bezmiş,
Güneş'in adımlarını sayar;
Gezginin yolculuğunun bittiği yerin,
O parlak diyarın peşinden koşar;
Genç adamlar tutkudan sararıp solar orada,
Devamını Oku
Güneş'in adımlarını sayar;
Gezginin yolculuğunun bittiği yerin,
O parlak diyarın peşinden koşar;
Genç adamlar tutkudan sararıp solar orada,




bu çocuklar da bizim..
ama hangibirine yetişeceğimizi şaşırıyoruz..
çocuklarımız sokaklara yakışmıyor :(
severek,ama hüzünle okudum...
tebrikler can...ve tam puan...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta