Kirli yağmurlar yağıyor
Kardan adamlar artık zenci
Havada kesif bir kükürt kokusu
Toprak çamur olmayı yeğliyor
Oysaki
Tertemiz kaynar yatağından ırmak
Öyleyse neden bu kadar kirli sular?
Ağaçların gölgesini terk eden adalet
Silahların gölgesine dadanırken
Işıklar küsmüştür renklerle
Siyah beyaz bir dünya korkusuyla
Bir gece ansızın yatağından fırlamıştır çocuk
Yetişkin eller gezinir durur etrafta
“nerede bu kumanda(n) !
değiştirin artık şu kanalı”...
aslında
her durum yeni vazifelere gebe
yeni bir yasa tasarlayıp
bütün filmleri kötü sonla bitirmek gerek
dingin bir yürek
nasıl dayanır bu ironiye
hey yolcu!
bu kayığa bindiğimizden beri
ne kadar da sisli deniz
suskunluğumuz kadar
büyük mü cesaretimiz?
Kayıt Tarihi : 18.9.2002 15:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Şiirlere girememiş / ama / özel biri.
Bir dost’tan saklayamaz olduğunda yüreğini
Bilin ki susamaz mısralar / satırlar ağlar.
Sadece şairlerdir bilenler
Yakamozların nereden geldiğini.
Ateş ağacının / dalında / bülbül’ü özlediğini,
Gölgesinde çiçekleri düşleyerek,
Su içen ceylanı / sessizce/ izlediğini
Sadece şairlerdir bilenler
Şiir’in / aslında / ‘’ne demek ‘’ istediğini.
TÜM YORUMLAR (2)