Şirinliği, bir hayat kadınının bekareti kadar gerilerde kalmış bu koca şehirde,
Sessizliğin ve aldatılmışlığın korkunç armonisi kulaklarıma sela sulh ediyor,
İnsanların gözyaşlarından ve hüzünlerinden oluştuğuna inandığım yağmur taneleri,
Beni de bu çökmüşlüğün içine sürüklemek istercesine ıslatıyor...
Paltomun, zaten bağlı olan düğmelerini birer kez daha kontrol ediyorum, ani bir refleksle.
Değeri yüzlerce lira olan bu kumaş parçasının, yağmur karşısında ki çaresizliği çarpıyor gözüme,
Ve paranın güçsüzlüğü... sonra başımı kaldırıyorum gökyüzüne doğru,
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta