Kirli Savaş Şiiri - Mahmut Karahan

Savaşın çocukları onlar
Savaşın oğulları
Kızılın kızları
Namlunun kızıllıkları vurmuştu
Alınlarında kız çocuklarının
Mezopotamya da gür bir nehir Fırat
Suları almıştı gençlerimizi yıllar boyunca
Kar amansız geçit vermez
Kaç çocuğa ebelik yapmıştı
Kaç kadına mezar
Kaç gencin üstünü kapatmıştı
Çığ düşmüştü bir kere
Dereler yol vermezdi
Kervandı okula gitmek
Yabansı yaşamak ağır
Devlet var yok zaman içinde
Silahlar ağır
Kurşunlar amansız
Kayıplar mezarlığı katman
Sivas dağları şahansız
İşkenceler bedenlerle
Sarmaş dolaş
Taşaklar ağır burkulmuş
Kan torbası gövdeler
İnce bir sızı
Canımı yakan
Kundaktaki bebek ağlamaz
Bilmez ocaktaki sızıyı
Kulağıma gelir oysa anaların sesi
Feryat eder analar.
Niçin çıktığı bilinmez
Kirli bir savaşın ortasında
Akar çocuklarımızın kanları yüzüme bulaşır
Savaşın çocukları onlar