Tam da bu vaktinde akşamın
Gün toplamışken pılını pırtısını
Buna hayıflanırken üstelik ben
Bir kez bile şaşırmadan sen
Dilinde bir sezen şarkısı mırıldanırsın
Arada tiz bir ıslığı eşlik ederek yalnızlığıma
Bir değil bin değil her akşam bu vakitlerde
nisan yağmurları gibi düşerken üstüme ansızın sızı
elim ayağıma dolaşırken
usulca taplanır güne astığın telaşların
kirli sarı bir ayrılığa tutunur gidersin sen
son otobüsü kalkmış bir otogar gibi bakakalırım arkandan
işte yine öyle bir akşam ve aynı vakitler
zamanın seni beş geçtiği takvimin sen ertesini gösterdiği
dilimde yokluğunun pası
dünden daha çok üşüdüğüm aşikarken
bir öncesinden daha öksüz ve sensizken kalbim
ölümü sürüyorum yüzüme
belki bir sabah geldiğin de burada olmazsam
her akşam gitmekten vazgeçersin diye
Kayıt Tarihi : 19.3.2012 21:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!