Kirli konçerto Şiiri - Ahmet Cemil Atay

Kirli konçerto
Gözlerin ardında bir kirli konçerto çalıyor
Nümerik hesaplamalara dalmışken önündeki kadehler
Kamburu çirkin sesini bastırıyor geceye konan karganın
Dilinde bir cesetten kalma berbat bir tat gözlerinde karanlık
Ve esinlenmiş bestekâr kirli ayaklarında parçalanmış bir kurtçuktan
Sallanıyor ruhlar ayazda ellerinde günahkâr bedenler
Bir sahradan kum fırtınası kalkıp ölüler diyarına sürünüyor
Topraktan başını kaldırmadan bir çilek tanesi
Elinde keskince bıçağıyla çocukça oğlan geleceğine dokunuyor
Bir vişnenin kırmızı ağıtları bir bedende bir bakirenin kirli anını simgeliyor
İlahi basamaklarda raks eden bir mürit zevkten gözyaşı döküyor
Annesine dokuz ayda yüklediği ise kör şeyhinden aldığı bütün çilesi
Açık pencerelerden dişli kelebekler sırıtıyor kanatlarında zehirler
En ufak deliklerden insan yiyen sıçanlar şehre doluyor
Onlarında dostları benzin kokan, genzi yakan dile tırpan sefiller
Elinde yarım şişe şarap, bir ölüden çaldığı takunya kadeh oluyor
Dilinde bir ağıt – Paris sokaklarında duyduğu bir ilahiden kesit
Gözlerinde yıldızların büyüsü, zihinden çocukluğundan yarım anılar
Önünden bir uçurum var, düşüyor akıl köprüsüne ayağı takılıp
Kayıyor gözü kırmızı şarabın ardından dehlizlere ve götürüyor ne varsa önünde
Yalpalıyor, ama ellerini ve ayaklarını kullanarak ve de –zemin yapısını ve rüzgarı hesaba katıp
Çiziyor duruşunun denklemini x,y,z ve dikiliyor azca uğraşıp
Yüzünden sızan kanlar bir dizilim halinde
Kirli konçerto gece sefilleri ve sokak yosmalarının dilinde
Herkes ayrı bir telden söylüyor varlıkla rutubetli yerlerde oynaşıp.