Kirli Kan
Söyle küçük adam, nedir seni ağlatan?
Kimdir seni bu kadar korkutan?
İçin için gözyaşlarını akıtan,
Gel, kollarıma sarayım seni.
Kaçma küçük adam o ufacık gölgenden!
Kimin var başka ondan ve de senden?
Sen bir ay ışığısın, ayrı düşmüş geceden.
Gel, yalnızlığınla tanıştırayım seni.
Sokaklarla konuşur, dertlerini dinlersin
Köpeklerle koşuşur, kalplerini seversin
Karanlıkla boğuşur, sevgisini beklersin
Gel, cehennemime alayım seni.
Hangi siyahtır sence mutluluğun rengi?
Hangi kalemle çizilir korkunun resmi?
Hangi ateş geri yakar sönmüş hayalleri?
Gel, en sevdiğin çiçekle boğayım seni.
Bir yalan kadar acımasız...
Geriye kalan kadar acizsin.
Gökteki bulutlar kadar gamsız...
Görülemeyen rüyalar kadar naçizsin.
Evet güzelsin, şiirler yazılır uğruna.
Ama sefilsin bir o kadar da, zavallısın!
Cenneti alırsın ayaklarının altına.
Ama sen korkak bir Tanrısın!
Kayıt Tarihi : 4.6.2019 22:58:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kirli ve karanlık çocukluğuna bugününden seslenen bir adam.
![Talha Terzi](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/06/04/kirli-kan-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!