Elde kalan bir tek umut ey ömür!
Katran kalpler yoz beyinler değirmen…
Dilde yalan her şey somut hey kömür!
Korkak kaplan adamları encümen…
Kirli eller esir Dolar Franga,
Adı basın bir zehirli şırınga,
Doğru sese vuruyorlar pranga,
Evren koktu duymaz kuma baş gömen…
Çıkarları bu dünyanın gerçeği,
Güneşte pas icat eder merceği,
Çoğu yılan olur uğur böceği,
Kirli masa arsız kalem pis sumen…
Adam görmez halka cahil sürü der,
Beyni durdur gözü kapat yürü der,
Sessiz görür ineğin bir türü der,
Gemi bizim onlardadır hep dümen…
Cantekin der; yelde kâğıt gibiyiz,
Kaşıklarda yanmış kazan dibiyiz,
Biz insanız amca dayı bibiyiz,
Aç gözünü olduk kirli parşömen…
Kayıt Tarihi : 24.2.2008 12:24:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!