Nereye baksam hüzün, kan kokusu, açlık korkusu.
Nereye baksam sineye çekilenler, yamalı umutlarla hayata tutunmaya çalışanlar, soğuk bir ölümün gölgesinde yaşayanlar…
Nereye baksam korku hüküm sürüyor.
Bütün duygular talan edilmiş, paramparça olmuş düşler.
Çocuk çığlıkları karışmış ağıtlara.
Nereye baksam ölüm boy gösteriyor.
Sevgilim, bir günün ortası şimdi
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Devamını Oku
Taşıtlar hızla gelip geçiyor, her yer kalabalık,
Ben seni düşünüyorum bir bodrum kahvesinde
Uzat bana uzat ellerini
İzinli askerler görüyorum, kırıtarak yürüyen işçi kızlar
İstanbul her günkü yaşantısı içinde, uğultulu,
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta