Nereye baksam hüzün, kan kokusu, açlık korkusu.
Nereye baksam sineye çekilenler, yamalı umutlarla hayata tutunmaya çalışanlar, soğuk bir ölümün gölgesinde yaşayanlar…
Nereye baksam korku hüküm sürüyor.
Bütün duygular talan edilmiş, paramparça olmuş düşler.
Çocuk çığlıkları karışmış ağıtlara.
Nereye baksam ölüm boy gösteriyor.
Mavi, maviydi gökyüzü
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Devamını Oku
Bulutlar beyaz, beyazdı
Boşluğu ve üzüntüsü
İçinde ne garip yazdı...
Garip, güzel, sonra mahzun
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta