Kirli Bir Cazibe Şiiri - İlker Ünlü

Hayat ne güzel bak,
Işıkların valsi var denizin yüzeyinde...
Bir balıkçı teknesinin motor sesi,
Karışıyorda ansızın dalga sesine,
Bir çağrıdır başlıyor boğazda yalandan....
Yaşamak ne güzel diye...

İstanbul ah İstanbul! ...
Koca avuçlarında ne nasırlar biriktirmişsin! ...

Ne canlar yakmışsın serin sularında,
Ne aşıklar görünce o eşsiz cazibeni,
Ellerine almışlar büyük bir aşkla kalemi...
Ne dertler görmüşsün ne kederler...
Ansızın çakınca hasret şimşekleri,
Tek göğse buyur etmişsin aşkı sevgiyi...
Şimdi bu delirten ümitsizlik,
Kemirirken kalbimi;
Diyorsun ki güzelliğime bırak kendini....
Ah İstanbul ah...
Güldürme beni! .....
Sularındaki gizem ümitsizliğime yetmiyor...
Bir puslu Türkü çınlarken boğazında,
Uçan her martı ayrılığı mırıldanıyor...
Ve bir mavi özlem giderek siyahlaşıyor...
Yaşamak çok güzel,
Ama sadece görüntünde...

Şimdi seninle dertleşirken mısralarda,
Bir yerlerde yanlış anlaşılıyor yüreğim..
Sanki unutulan bir mahsende,
Yaşamanın güzel olduğu yerdeyim...
Ben benimle içerken bir demlik çayı,
Karşımdaki boğaz anlatır mı isyanımı?

O sahte güzelliğinle bir türkü tutturmuş gidiyorsun,
Bilmem ki sen bana ne diyorsun?
Bin yaşam var derken seninle içilen her sigarada,
Beni bu acıyla nefes nefes öldürüyorsun!
Bir çığlık çınlarken deniz kokan kulağımda,
Ne dalga sesin çağırıyor beni aşka,
Ne o eşsiz görüntün!
Nerede bir tutam dalga görsem,
Bilmiyorum benden ne istiyorsun?
İçimde fırtınalar kopuyor...
Kirli bir cazibe yerine,
Delikanlı bir bozkır arıyorum....
Şu eşsiz denilen manzaran o kadar iğrenç geliyor ki;
Sevgimi onunla kirletmek değil,
Ankara'mın mertliğinde kutsamak istiyorum!

21 Mayıs 2004
Rumeli Hisarı