Kirli Aydınlık Şiiri - Orbay Eken

Düştüğü gün gölgesi yerlere
Koca bir çınar gibi
Kurtaramadı kendini
Sonunda ne olacağını bilmediği
O sürükleyici tenhalardan
O amansız cazibesinden
Bilmediği merak ettiği tadlardan
O çekici karanlıkların
Aynalarda hapsolmuş
Eskimiş üzüntülerinden
Kaynağını bilmediği
Çürümüş sulardan
Ve köklerden
Beslendi...Beslendi..
Aydınlık
Çok savaştı
Çok kez öldü
Meydanlarda
Düşüncelerimize kök saldı
Kalplerimize doldu..
Onurunu kurtarırken
Şehit oldu
Kirlenip asırlardır bu yollarda
Pisi pisine gitti
Aydınlık! ..