Kirlettik Her Şeyi, Aynılaştık

Öylesine kirlettik ki sevgiyi
Artık inanmıyoruz en saf haline
Hasretler kök saldı sahraya döndü yüreğimiz
Hayatın içinde, maskelerle eriyoruz
Kayboluyoruz kendi kendimizde...

Bir labirentteyiz
Her dönemeç çıkmaz sokak
Adresimiz yanlış
Ruhumuz melankoli
Hüzün içinde sarhoş
Fallarda burçlarda bir çıkış arıyoruz
Çiçekleri bile soldurmuşuz
Ne kokuları kalmış ne manalarındaki ruh
Her şeyi kendimizleştirmişiz
Umutlar kırık dökük, hayaller soluk
Umutsuzluk içinde umuda umut besliyoruz...

Herkes aynılaşmış
Buz dağında ebede kürek çekiyoruz
Ama küreklerimiz, umutlarımız gibi kırılmış
Çaresizlik içinde hayata tutsak yaşamaya çalışıyoruz
Artık ne kadar becerebiliyorsak...

©
30 Ekim 2024
10:47