Kirletmezse I Şiiri - Zafer Zengin Etnika

Sarmaşığa dolanmış
Beyaz kollar diye
Çınar gövdesine yapışmış
Bir sevda kalır geriye
Her gül
Ve her diken
Şataşmazken iyiye
Gider körpe sevda
Yeri yurdu bilinmeze
Saplandıkça ay'ın oku gözlere
Batar tüfekler deriye deriye
Sancı sarar
kabul görmemiş tüm aşkları
Ay yüzünü açar
Neresinden baksa
Kırmamak için genç bir anneyi
Yaşıyor der çocuğun
Hayattır sezeryanda duran
Küvözlere hapsedilir ağlamalar
Baba yanar
Ana yanar
Bebek yanar
Oysa daha doğmamıştır dünya...

Yaprak savuran dünya
Bir can ver eline
Kirletmezse
Getirsin geriye
Omzuna yük ver aşkı
Kıymet bilirse
say gitsin deliye...