En değerli, hazinem, diyordu, annesine.
Bana bir kez yaşam şansı verilecek.
Ben bu yaşamı kirletmek istemiyorum.
Bütün insanların, büyük bir düzlüğe dikildiğini, düşünsene anne.
Ben onların karşısına çıkacağım.
Hiçbirisinin hakkımda şerefsizce yaşadı demesini istemiyorum.
Hiçbir çocuğun, bu benim açlığıma neden oldu demesini istemiyorum.
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta