Kirlenmeyensin Şiiri - Ali Kutay

Yaprak misali çiçek açan sevdamsın.
Doğaya sevgi, huzur veren baharsın.
Yaratılmış doğanın meyvesi dalısın.
Sen kirlenilmeyen doğasın.

Ver meyveni dalından düşür yapraklarını
Yel alır gider serper tohumlarını
Her serpilen tohumun tadı damağı sensin
Sen kirlenmeyen ağaçsın.

Kulaklarda sesin çınlar ınga ınga diye
Tatlı ninnilerle uyutulansın.
Sen hayata can veren aile bağı.
Sen kirlenilmeyen çocuksun.

Varlığın bir dert yokluğun bir dert.
Koyarlar karşına sürekli set.
Yık artık o setleri ey fert.
Sen kirlenilmeyen insansın.