Kirlenme Şiiri - Gültekin Toga

Iradık kaynaktan göçtük gözeden
Asla sancı düştü soyu kirlettik
Muhtevayı gösteririz müzeden
Yıldızı kirlettik ayı kirlettik...

Zehirli kasenin süslü rumuzu
Kine ve nefrete verdi omuzu
Suyun yatağına yatmış domuzu
Kovaladık lakin suyu kirlettik..

Düşman gibi Osmanlılar,Oğuzlar
Yıktı köprüleri kara yağızlar
Uyu makamında üfler ağızlar
Kavalı kirlettik neyi kirlettik..

Aklımız, fikrimiz ipte, urganda
Sanki menzilimiz dipte Uganda...
Ölçü kaçtı,ya hiç yok,ya maganda
Düğünü kirlettik toyu kirlettik

Altını dik çizdik özelliklerin
Bayrağını diktik rezilliklerin
Adını bıraktık güzelliklerin
Sevecen, empatik huyu kirlettik..

Cevapı bulunca neden ve nasıl
Anladık ne imiş kibirlen, kasıl...
Yıla çöplük düşer toplansa fasıl
Haftayı kirlettik,ayı kirlettik

Taşa tutulurken aydınlık şafak
Devrile devrile büyüdü ufak
Densiz hamasetle sulandı nifak
Körpeyi kirlettik toyu kirlettik..

Vatan sever(! ?) adlı fitne dükanı
CİA ´dan atleti,MOSSAD´dan donu
Kuvvayi milliye, Ergenekon´u
Daha nice güzel şeyi kirlettik..

Dost düşmanı karıştırdık atakta
Zıt kutuplar sarmaş dolaş batakta
Ah Sentezi kimler kimle yataka
Baş konulan bir sevdayı kirlettik....