Kirlenen Aşka Ve Kaybolan Rüyaya Dair

Bahar küsmüş memleketin yüzüne
Dolu yağar gonca gülün üstüne
Mevsimlerin bu millete kastı ne
Ne gülümüz kalmış ne de lalemiz

Selamdan sabahtan hicret etmişiz
Aşkın tükendiği yere gitmişiz
Kardeşliği terk edince bitmişiz
Ne dostumuz kalmış ne de vefamız.

Talan vurmuş hatıralar boğulmuş
İlim -sanat her bir yerden kovulmuş
Edepsizler başköşeye kurulmuş
Ne türkümüz kalmış ne de sefamız.

Aslı göçmüş dertli Kerem kan ağlar
Ferhatlara geçit vermiyor dağlar
Sona ermiş Aslı -Şirin'li çağlar
Ne aşkımız kalmış ne de Leyla'mız.

Bir gül için çıkar idik sefere
Dar ederdik sahraları nefere
Dünyamızı zapt eyledi kefere
Ne mazimiz kalmış ne de hülyamız

Gün ağarmış kaybetmişiz rüyayı
Kirlettiler aşkımızı sevdayı
Boş yere mi çektik bunca cefayı
Ne gönlümüz kalmış ne de davamız