Kirlendim Şiiri - Seyit Burhaneddin Kekeç

Yarınlar bilmece çözemiyor, korkuyorum
Aynada gördüğüm ben miyim, tanıyamıyorum
Gölgemmi ruhsuz yoksa sahibi bedenimmi bilmiyorum
Nefsim bir uçurum, dütükçe düşüyorum...

Dünyanın ihtiras çamuruna bulandım
Dünyanın şehvet çamuruna saplandım
Yalanı, dolanı öğrendim
Kirlendim...

Dostumu sırtından vurmayı
Sevdiğimi aldatmayı, ihaneti
İnsanları kullanmayı
Paraya kul olmayı öğrendim
Kirlendim...

Saf tertemiz duygularla alay etmeyi
İyi niyeti suistimal etmeyi
Egoizmi, hep ben, hep ben demeyi öğrendim
Kirlendim...

Sevgiyi silah olarak kullanmayı
Duygu sömürüsü yapmayı
Menfaati, çıkarcılığı öğrendim
Kirlendim...

İçkiyle cesaretlenmeyi
Kumarla ocaklar söndürmeyi
Uyuşturucuyla körpe hayatlar öğütmeyi öğrendim
Kirlendim...

Dünya bir handıö bense bir hancı
Benim gibi bu dünyadaki yolcuları
Üçkağıtla, yalanla soymayı öğrendim
Kirlendim...

Kendimi insan sandım
Dönüp yaptıklarıma bir baktım
Pişmanlıktan başka bir şey değildi duygularım
İnsanlığımdan utandım
Ağladım ağladım ağladım...