Kirlendik Şiiri - Hülya Yalçınkaya

İsli duvarlarımız vardı bizim
Yazın bembeyaz kireç kokusu
Kışın ise;
Rutubetli duvarlarımız .
Köşede bi somya,
Üzerinde dört minderimiz ,
Derme çatma bi tavan.
Evin bir köşesinden diğer köşesine kadar olan çiçekler ,
Sobanın üstünde kavrulan nohut kavurması kuruyemişimiz vardı bizim.
Saflığımız, yufka yüreğimiz, kirlenmediğimiz ,
Hayatlarımız hayallerimiz çocukluğumuz vardı bizim.
Annenizi çocukken gözünüzün önüne getirdiğinizde nasıl anımsıyorsunuz???
Hep mücadele edip yılmayan,
Gönlü buruk , gözü tok
Bugünümüzede şükür diyen.
Büyüdük,büyüdük,büyüdükçe kirlendik anne.