Kirlendi Şiiri - Hamza Mamaş

Su bile kirlendi, ellerin ne ki.
Ucube bir silüettir penceremdeki.
Ne yaşlısı masum, ne beşikteki.
Simalar kin dolu, dildeki ne ki.

İnsandı insana cefayı veren.
Melek yola çıktı, şeytan dönerken.
Tüm hesapların içinde fesatlık varken.
Diğmalar kirlendi, ellerin ne ki.

Kardeş kardeşin kurdu, kardeşlik varken.
Tüm cambazlar aynı ipte takla atarken.
Yüreğe dokunmayan gözyaşı çokken,
Duygular kirlendi, ellerin ne ki.

Cehennem gibi dünya, her yanı hüsran.
Acep kim ola ki, bu düzeni kuran.
Mazlumlar ağlayan, zalim hükümran.
Adalet kirlendi, ellerin ne ki.

Ne mecusi, ne musevi, ne islam bilerek.
Yaşıyoruz, topaçtan bile hızlı dönerek.
Rant'a giden her yolu helal görerek.
Dinler de kirlendi, ellerin ne ki.