Kırların Kötü Çocukları

Hani,
Kırlarda koşuşan kötü çocuklardık ya biz
Kaygıyla birleşen ellerimiz
Korkularımız adına yenik düşmeseydi eğer
Ne zangocun çalması çanlarını
Ne ölmesi fahişenin gecenin bağrında
Ne yırtık donlu bir simitçi
Ne şampanya kadehindeki geçmişimiz
Sadece sevişmelerimiz olacaktı
Kötü kokulu yatakta
Ben sana bakacaktım
Sen de bana yangın yangın…

Ahh ruhumun tatlı çingenesi
Ayakkabılarımızı çıkarıp atmak varken
Sonbaharın başında
Koşuşturmak varken deli taylar gibi
İlkbahahara doğru
Kendi ellerimizle boğuverdik en güzel çocuğumuzu

Bak şimdi saatler sensizliğe sensizliğe vuruyor
Sırtımda sensiz avladığım ganimetler
Baharlar,sonbaharlar,deli taylar
Ve saatlerin tiktakları
Gittiğin yerde duruyor
Hiç kapayamadığım kapıların ardında
Uyuyor iki kanadı kırık kuş
İki çingene çocuk
İki deli tay
Bekliyor her şeye rağmen
Gelsin diye serserilerin zamanı
Ve yüzlerine aysın diye ay.

1993.izmir/Serseri Saçlı Çingeneye