Kırların Kokusu (IV) Şiiri - Hulki Can

IV. Adagio lamentoso
yeniden yalnız ve çaresiz
alıyor hayat beni karşısına
hiç beklenmedik bir anda
bir rüya bitiyor apansız.
ben bir iniltiyim sevgili
ağlayan karanlığa
kırık aynasında zamanın
bilinmezi bilmeye
cam bir fanus içinde
yaşamın satranç tahtasında

sabahın havasız renginde
dökülen siyah-beyaz çiçekler
bir masmavi güne
bırakıp duyguları rüzgara
saman kokuşlu günleri
yaşamayı unutup
göremeden gelecek günleri
güneşli günleri
gidemeden maviliklere
ne de mor engine
koyu karanlığın ardından
bilinmeyenin son ucu
ıssız
ışıksız çöllerin
sessizliğin durgun kıyısı

ağan
ölüm ışığı
beşinci gün
altıncı gün

büyük yalnızlık

yalnızlık