Hüzünlü oyuklarında dağların
Periler vardı kırlangıç kanatlı,
Dökülünce yakutları gecenin
Göğün katlarında gezinen…
Aşktan yadigar ruhların
Konup tepesine, umudun
Haberlerini veren,
Kırlangıçlar vadisinden…
Kaybolurdu yeşilden kanatları
Kırlangıçların, mayıs sabahlarında
Verandasında yeşil köşklerin…
Konarlardı yüreğine mevsimin
Dalgınlarının, ilham veren
Çırpınışlarla,
Kırlangıçlar vadisinden…
Karışırdı atlas saçları yarin,
Tüylerine kırlangıçların.
Tepemde mayıs meltemi,
Koparırdı armağanlarımı
Şen gezginlerden,
Aşk nişaneleriyle gelmiş.
Kırlangıçlar vadisinden…
Kayıt Tarihi : 4.1.2025 01:36:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!