özleminde dem sevisi
umarsızlığında da olsa
cız eden yanın senle bir
güz acırken gözleri
ıslayıp durmuş çeperini
kırlangıçların çığlığında
uykularını dağıt artık
tutsak olmamalısın
duru sevdasına dondum
bağlandım kaldım öyle
o günkü gibi sapmasız
kırlangıçların tanıklığında
cemrelerde ısındı
su yürüyünce dallara
içim erinçle dolu
sevinçliyim
mutluyum
kırlangıçlar gibiyim
Kayıt Tarihi : 30.8.2010 22:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!