Kırlangıçlar Şiiri - Necati Nevrul

Kirlangiclar bile yaptıkları yuvaya
Her sene gelirler,giderler eşleri aynıdır ölene kadar
Iki sefer büyütürler yavrularını alır giderler
Bu aynı işlemler her sene devam eder

Taracada kırlangıç yuvası vardı evimde
Her Gelişlerinde izledim onları merakla
Önce tamir ederler yuvalarını
Dinlenlenmeden yorulmadan ikisi de

Sonra biterdi,sonra yavruları olurdu
Yuvadan alır severdim hepsine boncuk takardım
Sonra zamanı gelince,giderlerdi sıcak ülkere

Birini sevenler böyledir işte
Bizler onlar kadar olamıyoruz
Ne etsem boşuna uğraş
Bazen keşke kirlangiclar kumrular gibi olsaydık derim kendime
N.Nevrul