Kırlangıcın Yorgun Kanadı

Üst üste yığılmış bir zaman
Ve bir figan ki yansıtılmış
Zamandan arta kalan.

Duyulmaz gözlerdeki yoksulluk
İnciten saatlerin dü şeşinde
Yine bize bu esirlik yine bizden kalan.

Vaz geçilmek korkusunda kaç gece
Ve zifiri şafaklar yaktım adınla
Özgürlük şarkılarımla
Söyle ne kadar duydun, sen, güzel bayan.

Yaşamak kadar işkence sabrında
Ve düşünmek kadar ağrı demek beklemek,
Söyle hala insan yaşıyor var mı sanan...
Var mı kar soğukluğunda tutuşup
Cehennemlerde kalan...