Kırlangıcın Avucundaki Umutlar

🕊🕊🕊
Sen, ey çocuk…
Saçları dokuz yaşında ağaran,
yükü yetimliğiyle daha da
ağırlaşan çocuk…
Bakışların neden eğreti duruyor?
Baba kokusunu mu özledin yoksa?
Saçlarını hüzünle örmüş annen…
Dağların eteklerine kınalar yakmış
yavru ceylanlar..
Avcılar kurban etmesin diye,
feda etmişler özgürlüklerini…
🕊🕊🕊
Kırlangıcın titrek yüreğiyle,
sen şimdi hangi telaş içindesin?
Yoksa seni de mi bir avcı vuracak?
Dudak büken yetimliğini,
kim yeniden doğrultacak?
Zulüm sessizliğinde dağlar,
salıncakta sallanıyor tüm umutlar.
Dizlerini kanatıyor zaman,
sen ise, kanayan yaraya inat,
gülümsüyorsun hayata…
Kanadı kırık kırlangıç gibi,
düşe kalka savruluyorsun…
🕊🕊🕊
Teninde emanet duran gömlek,
ne de yakışmış üzerine…
Titreyen ellerin soğuktan mı ,
yoksa yetimliğinin ayazı mı
dokunuyor yüregine?
Hayata karşı çıplak mı kaldı ruhun?
Söyle, söyle bana ey çocuk,
hangi eller okşadı saçlarını?
Hangi gözler kapadı gerçeği de,
kör oldu dünya?
🕊🕊🕊
Sen susarak konuştukça,
ben taş bastım bağrıma.
Acı doruğa ulaştı, ulaştı da
ben çare bulamadım sancılarına…
Aldanma çocuk ışıklı evlerin
bayram havalarına…
Herkesin içinde bir yangın telaşı var.
Mahzun bakışlarını kaldır yerden,
seni de doğuran bir ana var.
🕊🕊🕊
Yaralı kırlangıç gibi
titrek yüreğinle seke seke gel.
Gel, şimdi dertleselim seninle…
Koy başını dizlerime,bakışalım göz göze.
Nasıl da geçivermiş zaman…
Daha minicikken ellerin,
şimdi kimlerin yüreğinde?
🕊🕊🕊
Ah, şaşkın kız…
Kim yine üzdü seni de
saçlarını gökkuşağına boyadın?
Sitemim yok sana,sadece beni anla.
Gözlerin nemli, sözlerin eksik,
geceden kalma bir hüzün var
kirpiklerinde…
Kim aldı içindeki çocuğun sesini?
Kim susturdu seni böyle..?
Duy sesimi..
Baştan yazalım kaderimizi…
Geçsin geçmeyen yaralar,
silinsin zamanın izleri.
🕊🕊🕊
Her göç eden kırlangıç
döner yeniden baharda…
Aldanma kalabalığa..
Herkesin gideceği yolda
erzağı kendine kadardır…
Bildiğin doğruluktan şaşma ama,
yürüdüğün yolda da
yalnız olduğunu unutma!
Korkma,
acı insanı olgunlaştırır.
Acıyorsa kalbin,bil ki hâlâ umut vardır.
🕊🕊🕊
Ört üstüne acılarını,
hadi yasla başını omzuma.
Unutma,
seni doğuran ana,
taşır ürkekçe kırlangıcın kanadında…
Ve bil ki çocuk,
bir çığlık, bir dua,
bir fısıltıdır zamana…
🕊🕊🕊
Kim bilir,
Belki de senin gözyaşın
bir gün göğe yükselir de,
rahmet olur acılarına..
Okşar yetimlerin kanadını zamanla…
Ve belki de senin ellerin,
bir gün başkalarının yetimliğini sarar,
merhem olur yaralarına…
🕊🕊🕊
Ve biliyorum ki,
Geri dönmesen de,gelmese de o bahar,
kırlangıcın avucunda tüm umutlar..
🕊🕊🕊
18.03.2025