Kırlangıç Kıyımı Şiiri - Ali Özenç Çağlar

"Bir çocuk ki kuşların vurulduğu yerde
yatıyor; ağzında ekmek kırıntıları."

Kaç düşsel kurguydu bilinmez
Dibe vurdu dert etmeler
İnce bir uçurumun hikâyesi;
Kuşlar asılı kaldı yüreğimizde
Ne çok suçlandık
Bir kırlangıç kıyımından
Sen kaldın – ben kaldım
Yaralı ve bitkin
Soruların ayyuka çıktığı;
Çelik mavisi gözlere ah!
Mim çekildi a canım
Orman koyusu kaşları
Çatıldı da çocuğumuzun
Yıkıldı o an çatısı evrenin
Ülkem ki bir oğul için ağlıyor
Bak, bak da gör bizi
Umudu çoğaltan kuyudayız işte!
O kuşlar ki yüreğimize asılı kaldı
Sen vurulup düşmeden önceydi
Bir kumru yatıyordu.
Taşlıkta ekmek kırıntıları,
Taşlıkta sıcak kan.

-Ah, ne çok kurşun sıkıldı üstümüze loy!