kırlangıçlar sefil kaldı saçlarında
dinmeyen öfkelerinde zaman susuz..
bitmek tükenmek bilmez baharlar bu yaşadıklarımız
kaç asır geçti böyle uykusuz.?
saçının tellerini karıştırıp da duran
asi bir boran oldu yalnızlığın elleri
Zülfü kimi ayağın koymaz öpem nigârum
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum
Devamını Oku
Yohdur anun yanında bir kılca i'tibârum
İnsâf hoşdur ey ışk ancak meni zebûn et
Ha böyle mihnet ile geçsün mi rûzigârum