Kırlangıç Hikayesi Şiiri - Nasrullah Yılmaz

Kırlangıç geziyormuş avare avare
Gezerken tutulmuş kalmış güzel bir yare

Kırlangıç düşünmüş ki kime anlatsam sevgimi
Demiş ki eşim dostum anlar sadece benim halimi

Gitmiş eşe dosta anlatmış halini
Hepsi aynı şeyi söylemiş git söyle sevgini

Kırlangıç da varmış yârinin yanına
Öyle bir heyecan sarmış ki sanki ayakta bayıla

Yârine heyecanla anlatmış sevgisini
Yâri onu hâkir görmüş demiş sevemem seni

Bu üzüntüyle kırlangıç geri dönmüş evine
Eş dost çok uğraşmış derman olamamış derdine

Kahrından kırlangıç sermiş kendini yerlere
Derdi azmış gibi bir de ölüm takılmış peşine

Kırlangıç her geçen gün yaklaşmış ecele
Ecel bir gün dayanmış kapıya ölüme gitmeye

Vurmuş ölüm pençesini kırlangıcı alır olmuş
Kırlangıç gözünden akan yaş ile yârinin adını duyurmuş.

Bu hikaye böyle bitmiş böylece biline
Kırlangıç gözyaşıyla gidermiş ölüme