Kırlangıç Dönencesinde Şiiri - Ahmet Bah ...

Bir dost sofrası gibi açınca yüreğini
salkım saçak günün ikindisinde
bulutlanıyordu yüzünün sessizliği
eksik akşamları doldurup poşetine

Çökerken karanlık küflü hanlara
zulalı hayatının çürük iskelesi
gördüğü sanrı değil Yakup Cemil’di
boyuna ağırlaşan sorguda:

─Ey kınını kesen hançer
bu kaçıncı gözaltı
inanmaktan olur olmaz yarına
ömrünüzün sakladığı ölü aşklar da caba
hem, sizi eski bir düşte bırakmıştım
yaralı gençlerle inmeden suya
elinizde kurumuş karanfillerden tanıdım
kargışlanan kitapların yalımıyla
gittikçe ıssız
bakmayın öyle, siz de tanırsınız
ben Teşkilat-ı Mahsusa
tamamlıyorum evrimimi kuşaktan kuşağa