Biter gölgeleri kalemimin, Asel.
Varır sıra sana.
Söz verilensin, anlasana...
Eskiler eskidi.
Eskiyeceğiz seninle , Asel.
Belki de aşktır, belki kavuşamayış.
Gidiyorum tanıdığın tüm anlardan.
Sorma bana halimi.
Seni düşünmeme müsade etmiyor, aşağılık düşünceliler...
Cemii cümle cem ederlerken çevreni, kalıyorum bırakılıyorum, dışında çemberin.
Sözler, yapışmış kalemine, eli tembelin.
Göz verip cümlelerime, biraz demlenin...
Manası var şiirlerimin...
Bir yazıp bir siliyor, seviyor söyleyemiyorum.
Müsadenle canım, acıtacağım kalbini. Karanlıklara gömeceğim, benliğimi.
Rüyalarına girecek gölgem, saçmalayacağız...
Aşksa aşk...
Yaşayacağız.
Bükerdi dudaklarını ısırıp Neriman..
Yaman kadındı vesselam.
Taşı sıksa, tuz buz.
Yanıyordu hava, yangınlardaydı göğü ilinin.
Su değdiremezdi kimse onun eline.
Baharı yaşıyor sanki arap...
Gördüğün havza değil, gördüğün serap... Dinliyorum ağırlıkla ftb veyahut trap...
Güldürme dudaklarıma giriyor, kramp.
Heyecanın klavyeye yansıyor, yoksa fit parmağın.
Kaldıramıyorsanız, dağıtmayın..
Asfalt Grisine Bakıp, Rengarenk Hayallere Yürüyebilir Zaman.
Öyle aman aman giyinerekten gözlerin puanlamasına takılmadan, yamalı cümleler karalamakta, her ay kirasını ödediğim, telefonun klavyesi üzerinde seken parmağım.
Uyuşuyor karanlıkta her renk, bir diğeriyle.
Yeşil fosforsuz lâkin, kıyak yine.
Kırmızı, asabi... Sarı,, izmir mandalinaları gibi.
Aralardık geceyi, karalarken kalemlerimizle.
Nemli göz altlarımız , kırışık alnımız...
Kazlar, ayaklarını unutmuşlardı...
Kirpiklerimin, a noktasında....
Gülerdim,, adın dilime dolandığında.
Yabancılık çekiyorum...
Tüm harfler tazeleniyor, aralık kalan kapılarından dünümü gözlemlerken ürperti sarıyor vücudumu.
Yekpare titreyişler beliriyor ansızın. Yanaklarımın karasallığını ıslatan sağanakların tuzları serpiliyor kabuk bağlamayan, fakat kanamaya meyilli yaralarıma.
Azimle adımladığım güzergahlarda işlenen vukuatları biriktirdiğimdendir göz kapaklarımın ağırlığı.
Aynaya baktığında, görmek istediğin seni mi kabul ediyor algın ?
Yoksa, kör mü senden gayrısına vicdanın?
İncitir mi ağırlık biçmediğin insanların, sözleri ? İncitir mi, övgüsüz şiirlerim ?
Seni, "benden kalemimden kimse dinlemesin diyedir" kendime, tembihlerim.
Ota yazarım, çakıla kızıp veririm sonrasında hak...
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!