Kırlangıç Şiiri - Nesrin Pekinsel

Kırlangıç kuşuyum
göç etmedim, kaldım
asiyim ve aykırı...
Mevsim sonbahardı,
ben sonbahar...
Bir gönüle kondum
sıcacıktı, sokuldum.
O gönül de yaralıydı
sardım...
Kocaman yüreğimle,
kırılıp kaynamış kanatlarımla...
İncitmedim, sevdim, saydım
arada küçücük gagaladım,
doğrularını söylerken yaşamın.
Sonra çektim içeri gagamı
öptüm...
Hayrandı, hayrandım
koklaştık, seviştik
yaşadık iç içe...
Ve
mevsim kış oldu birden,
üşüdüm
uçtum ben...

10 Ocak 2014