O gün parkta yürüyorduk
“sokul bana, üşüyorum..”
Demiştin…
Yağmur yağıyordu.
Hani o kış gittin ya
Dönmedin hani…
Bir daha hiç yağmur yağmadı
Buza kesti göğümün yüzü,
Donuklaştı.
Son 23 yılın en uzun kışıymış…
Öyle diyordu gazeteler,
Seviniyordum.
Seninle ilgisi yokmuş …
Rahatlamıştım.
Ne var ki…
Kışlar hep birbirini izledi
Onu bir diğeri
Sonra bir tane daha
Ve yağmursuz bir kış daha
Biteviye ardı sıra
Zaman zaman
Kuytu yalnızlıklarda
Birkaç damla görüldüğü oluyormuş
Ben pek inanmıyordum ama.
Demem o ki…
Çok uzun sürdü,
Soğuk çöl iklimi buralarda.
Bir gün…
Bir kırlangıç…
Kolumun altına yuva yapıncaya kadar….
Kayıt Tarihi : 13.10.2006 00:25:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!