Kırlangıç Şiiri - Hekim Coşkun

bu gün benim dünyam bir çift gözle irkildi,
özgürlüğe hasret gözlerdi bunlar.
kalabalıkta yalnızlığı yaşadık,
ben ve bir çift tatlı göz..
duygusal, sosyal,siyasal çatışmaları da birlikte.
İnsanlar çaresiz bir o tarafa, bir bu tarafa koşuştururken,
ekonomik keşmekeşin girdabında bir yürek dostça bakıyordu bana
ve gülüyorduk zavallılığımıza..
biz diyorduk; sorun muyuz?
çözüm mü?
savaşın ta ortasında irkildik,
ve dedik;
hey kendini dev aynasında gören cüceler,
siz ki, bir iki poh-pohlanınca elinizde avucunuzda ne var ne yok
ve hatta olmayan şeylerinizle bile,
alıcısı çok pazarda zerzevat niyetine satanlar.
bir mum kadar aydınlığı bize çok görenler
namus bekçileri! ,
siz ki, bir çakıl taş uğruna kan dökenler,
her şeyiyle yabancının malı olup vermem diyenler
hele siz;
ne idigü belirsiz.
koyun kılığına girmiş tilkiler
dur hele sen dur,
daha sayacaklarım var,
ne çok ne az,
doğruya doğru.
daha dün gibi aklımızda, bizi yok sayanlar,
uyutanlar.
bir yürek ve bir çift gözdük,
bir ara kendimizi süzdük.
utancımızdan olsa gerek;
bir kırlangıca sığındık
bir kanadın da ben.
bir kanadında sen
ne kadar da küçüktük.