Kırkyama Aşkım Şiiri - Sevgi Gül İlkan

Günler vızır vızır gelip geçiyor
Biz yaya

Telaşlanma
İşte yara
İşte yama
Dünya kesip biçecek
Sen, dönüp dönüp dikecek
İşte iğne
İşte iplik

İnsan
Bir deri, bir kemik
Kemik erir, et çoğalır

Çoğalan et sahibine ağırlaşır!..
İğne deliğinden geçtik
Söz ettik...
Neye talipsin? Aşka mı, ağırlığa mı?

Aşk olsun! Can yoluna baş koysun!

Yoksul zamanlardan değil
Zengin acılardan kırkyamayım

Ninelerimin yüzündeki asırlık ağrılarım
Daha ben yarım yüz yıllık değilim

Canım Rabbim
Aşk Rabbim
Yüzüme çizgileri esirgerken
Özümden
İçi hicran dolu trenler geçirmekte
Çizdiği yüz kavşakta

Taşıtana ''Aşk'' olsun

Beni, ömür durağımdan bir alan var
Bir alan var
''O'' görünmez ''YAR''

Yürümeye kalksam
Yıllarda çürürüm
Aşka ulaşamamaya

Ben aşka ölürüm

Bilmem
Bu kaçıncı can verişim
Gözyaşımla yıkadığım kendimi
Gülüşümle kuruladım
Dünyaya sarılmadım
Aşka sarıldım

Aşk kademe
Ben, günahlarıma hademe

İnsan deneme

Aşk denedi
Rabbimle konuştura konuştura
Bir kulunu çok sevdirdi
Çetin bir yoldan geçirdi
Kazanmak aşka yakışmaktı

Aşk, beyaz sayfasına
Cesedimi gözyaşımla yıkatıp sardı
Ölmek değildir bu
Aşka yaşatılmaktır

Rabbim, beni O'na
Aşktan ses etti, görüntü etti
Yola gel dedi!..
O, ne gördü, ne anladı!
Onca bilgisi hiçbir işe yaramadı...
Aşk ilmi, bilmi
Gönül işidir, dünyalık değildir...

Aşkın yoluna taş koyan da var
Baş koyan da...

Günler vızır vızır gelip geçiyor
İşte yara
İşte yama
Aşklan!..
Kırklan!..