Kırklara Bölündük Şiiri - Osman Onuktav

KIRKLARA BÖLÜNDÜK

Öz Türk’ün yurdunda özü unuttuk
Kırklara bölündü dilimiz bizim
Kimliği benlikten sildik de attık
Kırklara bölündü yolumuz bizim

Bozkurdun soyuna soylar karıştı
Oğuzun nesline boylar karıştı
Ata meclisinde toylar karıştı
Kırklara bölündü elimiz bizim

Cambazlar çalıyor Halep’ten Şam’dan
Umut ışıkları yanmıyor gamdan
Hak hukuk arayan atlıyor damdan
Kırklara bölündü ölümüz bizim

Kimi der; ülkeyi at uçuruma
Kimisi seyirci kalır duruma
Kimisi başını gömerse kuma
Kırklara bölündü belimiz bizim

Bu ne şerdir Tanrım? Belayı bulduk
Ağaya, paşaya, beye kul olduk
İlimsiz irfan sız sararıp solduk
Kırklara bölündü velimiz bizim

Kafkasi kördüğüm bir gün çözülür
Türklüğünü bilen Türk’e üzülür
Dillerine Türkçe lisan dizilir
Kırklara bölündü yelimiz bizim
Kırklara bölündü dilimiz bizim

Osman Onuktav
Kafkasi