Kırkından Sonra Şiiri - Müberra Ateş

Küçük bir kozada gibiyim,
Yanlış yerdeyim.
Eşyalarımı toparladım
Ve çıktım kozamdan.
O andan sonra
Derin bir nefes almak gibiydi,
Yaşamak

Huzurlu ve başıboş,
Ağlarımı örmüştüm nede olsa
Herkesten her şeyden uzak.
Kanatlanıp uçmaktı alabildiğine
Geçmişi oracıkta koyuvermekti
Sırtındaki yükleri bırakmak gibiydi,
Yaşamak

Ben olmaktı,
Başını avuçlarına alıp, okşamaktı özgürce,
Sonlara gelsen de.
Gideceğin yolların adresini bilmekti
Emin adımlarla yürümekti
Düğümleri çözmek gibiydi,
Yaşamak

Velhasıl; kendini bulmaktı,
Yaşamak