Karanfilli şarkılarda yalnızlık benimkisi
Çabucak geçti hayat genç yaşlandık
Ayrılığa gölge düşürdü hep akşamlar
Kardelenleri severim ya zirvelere inat
Karı delerek çıkmak soğuğa inat
Umuda o teperlerde fidandı yaprak açsa
Yürekden akan nağmeler kadar berrak
kırk yaşına basmak belki duygulandıran
Her şeyden koparak asrı saadeti yaşamak
Belki resul yalnızlığı benim ki inzivaya dalsak
Onun gibi medeniyetin askeri olmak
Dönüm çağı baharın yaz la kışa merhaba
Uslanmazsa yüreğin dinermi kanayan yara
Yaşadıkalrımız vardı bırak kalsın orada
Beyaz bir sayfada dilekçem var Mevlaya
Beni nefsimle başbaşa bırak ma
Kayıt Tarihi : 31.7.2006 13:11:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!