Kiminin otuzunda kiminin kırkında
Minarelerdedir gözleri bir ışık için
Tek yıldız içinin karanlığında bitirir
Yalnızlığı
Çocuktur top
Gençtir kız sevgisi
Uzaktasın sevgilerin paşası güneş
Otuzunda, kırkında yanar gönüller
Mumdur bir insan ateş bekleyen
Ve meyve zamanı ağaç gibidir insan
Şimdi eller üst üste bağlanmış
Baş bükülmüş huzurda
Taş olsa zamanıdır ufalanır
Nemrut günahlar uzaklaşır
Seccadeleri öper susuzdur alnı...
Yontuyor içinin mermerine
Şekil vermek için şimdi
Akşamın anlamı belli
Sabah zikir zamanı
Aşkın gölgeliğine varmıştır küheylan gözler.
Kayıt Tarihi : 8.6.2005 22:45:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!