“Kırkında” olunca, “farkında” olursun hayatın
Ne pahalı araba, ne boğazda yalı, ne lüks yatın
Ne dünya güzeli bir dilber, ne gazinoda yemek
Ne de zaman öldürmeye, boşa harcanan emek.
En olgun ve en istikrarlı yaştır, insan için kırkı
Meylin ahirete kayar, haz vermez boş lakırdı.
Namaz, oruç, hac, fitre zekat vermek istersin.
“Bugüne dek aldım, biraz da vereyim” dersin.
Sigara, alkol ve hovardalık biter, aklında eşin
Tasarruf edilir çocuklar için, varsa üçün beşin.
Sonra okul telaşı başlar, ya düğün hazırlıkları.
Nasılda geçmiştir zaman, yaşadığı haksızlıkları
Oysa, bir hiç uğruna kırdığı kalpler ve gönüller.
Akrabadan eşten dosttan, ana babadan ölenler.
Azgın şelaleler, hoyrat dereler artık durulmuştur
O ruhu kabına sığmayan, adam da yorulmuştur.
2005
Kayıt Tarihi : 19.4.2020 00:14:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!