Her mevsim görmeye alıştığım gülüşünü
Ayrılık mevsiminde göremedim,
Nereye sakladın?
Dipsiz bir sevgi uçurumu gözlerinden
kanatlanan kırkıncı yüreğimdir yâr.
Kanat yaptığım özlemine rüzgâr neylesin!
Nakşettim gözlerime hayalini,
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Öyle ya, şair ne demiş;
“Ölümsüzlüğü Tattık, Bize Ne Yapsın Ölüm.”
Öyle değil mi gülüm?
Aynen öyle Kadir'ciğim.
Selam ve duamla.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta