Uykuları harman ettim, savurdum
Bir mübarek düş aradım kırk sene.
Ne usandım, ne yoruldum, ne durdum
İçi doğru dış aradım kırk sene.
Çıktım dağ boş, indim baktım ova boş
Toprak garip, su tedirgin, hava boş
Nere gitsem dallar kırık, yuva boş
Yumurtada kuş aradım kırk sene.
Aşk yükünü indirince arkamdan
Doğmadık bebekler tuttu yakamdan
Hesap-kitap ettim kaçtım rakamdan
On yitirdim, beş aradım kırk sene.
Binalar yükselir: Gözyaşı, kin, kan...
Koymuşlar adını “uygarlık, ümran”!
Yükseklerde, midelerdir hükümran
Alçaklarda, baş aradım kırk sene.
Gönül penceremi dünyaya açtım
Baktım manzaraya, ben benden geçtim
Ucuzdan tiksindim, kolaydan kaçtım
Belâsı çok iş aradım kırk sene.
Birbirinden çürük çıktı seneler
Öz yiğidi az doğurdu analar
Hayâl oldu gönlümdeki binalar
Temel için taş aradım kırk sene.
Adı “devrim” oldu avrat soyarak
Denge kurdu toklar açı yiyerek
Aptallara ibret olsun diyerek
Solucanda diş aradım kırk sene.
(Kan Yazısı)
.
.
Abdurrahim Karakoç
Kayıt Tarihi : 28.1.2002 15:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir öğrenciniz oarak benim de kırk yaşımda kaleme
aldığım şiirlerimden birisidir...
- - - KIRK SENE - - -
Karakoç uykusunu harman edip savurmuş
Rüyasında mübarek düş aramış kırk sene !
Aptala ibret için ne usanmış ne durmuş
Solucanlar da bile diş aramış kırk sene !
Ne var ki;Bu gün hocam yazıyorsam o günü
İnan ki aratmıyor ne yarını,ne dünü
Dünyamız dönse bile değişmiyor ki yönü
Bende her Mart ayında kış aradım kırk sene !
Yutunca pantolonu etekteki desenler
İçindekini bırak pantol etekten inler
Sizleri bilmem ama benim gördüğüm binler
Yiğit olan hanıma eş aradım kırk sene !
Etrafıma bakmıştım gönülde yas gözde yaş
Ne gencinde belliydi ne ihtiyarında yaş
Karışınca sofraya haram lokma haram aş
Bu başımı koyacak döş aradım kırk sene !
Her bahar sabahında dolaşmaya çıkardım
Dilimden gözlerime hep ya sabır çekerdim
Göz yaşlarım düştükçe bu nefsime çökerdim
Kuytularda sığınıp loş aradım kırk sene !
Aksam olsa kararır gördüğüm bu manzara
Diyerek yola düştüm geceler günden kara
Şeytan der insanlığı koy artık bir kenara
Adım adım yollarda leş aradım kırk sene..!
M. Levent ÖZGEÇ
Not : Bu şiire ilham kaynağı olan sevgili hocam Abdurrahim KARAKOÇ'a saygı ve sevgilerimi sunarken işte benim de kırk yaşımda kaleme aldığım,bir kırk yılın hikayesidir..! Siz bu şirin,neresinde kendinizi ne kadar bulursunuz ?
çok manidar...
daha diyecek bulamıyorum
Doğmadık bebekler tuttu yakamdan
TÜM YORUMLAR (4)