Kırkıncı Yaşım Şiiri - Abdulvahap Ateş

Ey korkuyla bekleyip,buluştuğum yoldaşım,
Bak işte iç içeyiz,senle kırkıncı yaşım.

Sana ulaşana dek,neler yaşadım neler,
Sen ufukta yok iken,yıkılsın meyhaneler.

Geceler gündüzleşti,günler yıllar karıştı,
Beden sonsuz bir yolda olduğunu sanmıştı.

Gün geldi sen de geldin,sefa geldin hoş geldin,
Darılma bana ama hiç mi hiç istenmedin.

Lakin belliydi bir gün çıkacaksın karşıma,
Tüm aymazlıklarımı kakacaksın başıma.

Önce senin gelişin şakaklarda belirdi,
Cımbızla katlettikçe daha çok haber geldi.

Sonra bir sağanak yağmur gibi haber yolladın,
Gelmeden bedenimde yerini ayarladın.

Önce saçlar sonra da yüzümdeki kıvrımlar,
Hep seni fısıldadı aynalar fotoğraflar.

Bir habis ur gibiydin ilk günler bedenimde,
Gelişini kutladın çizgilerle tenimde.

Ben üstünü örttükçe açıldı bedbinleşti,
Yıllar yollar çizerek yürüdü derinleşti.

Yerin gel demesine bu kadarcık dayandı,
Beden ayak direrken tenim kendini saldı.

O da nereye kadar hayır gelmem diyecek,
Tükenecek son gayret o gidiş de gelecek.