Kırkikindiler… Şiiri - Hasan Özünal

Bir yağmur var içimde,
Ha yağdı ha yağacak.
Bir başlasa
Kırkikindi sürecek.
Bulutlar yığın yığın
Tam gönül kapıma durmuşlar,
Girene çıkana hesap sormuşlar.
Ha yağdı yağacak kırkikindi
Saatleri ikindiye kurmuşlar…

Açıyor gönlümde güller,
Kokusu senden
Saklanıyor kuytulara
Değmesin eller…
Saklandıkça kanatıyor acıtıyor kalbimi
Hoyrat dikenler…

Doğuyor içimde gökkuşakları,
Rengi senden.
Gözlerin kadar aydınlık,
Bir ucu sana gidiyor
Bir ucu benden…
Uzansan dokunacaksın ama nafile
Anımsatmakta uzaklıkları…

Kaynıyor içimde bir pınar,
Hasret mi desem, özlem mi desem
Kanadıkça kanar bu yara
Yandıkça bu ateş, yanar ha yanar
Ne yağmurlar yağdı söndürdü,
Ne hasretler bitti güldürdü
Ne de özlemler tükendi.
Kavuşmaksa hayal
Akıl umutları öldürdü.
Sen ve ben
Uzansam elin elimde
Uzansam benimsin
Kanımsın canımsın tenimsin.

Sen;
İçimde olduğu halde
Hala gelmeyenimsin…

Gönlüm sen sen diye inlemekte
Hasret çektikçe seni özlemekte
Bir yağmuru, bir gülü, bir gökkuşağını
Doğacak güneşi bekler gibi
Her an seni beklemekte
Kırkikindilere bir kırk daha eklemekte.