Kırkikindiler Şiiri - Tarık Torun

Ansızın gökyüzü karardı.
Korkudan gülbenzim sarardı.
Öğleyle ikindi arası
Etrafı karabulutlar sardı.

Kırkikindiler, kırkikindiler,
Gökten rahmetle bize indiler.

Birden gökyüzü coşup ağladı.
Dere – tepe taşıp çağladı.
Ürününün bol olacağına
Çiftçiler sevinip bel bağladı.

Kırkikindiler, kırkikindiler,
Gökten rahmetle bize indiler

Kırk gün ikindi vakti geldiler.
Her tarafı kaplayan seldiler.
Kuraklıktan çatlamış torağın,
Halini anlayıp bildiler

Kırkikindiler, kırkikindiler,
Gökten rahmetle bize indiler

Kırkikindiler, kırkikindiler,
Bulutlardan yere indiler.
Her tarafı sellerle boğup,
İkindi sonrası dindiler.

Kırkikindiler, kırkikindiler,
Gökten rahmetle bize indiler

Arkalarından bol güneş açtı.
Karabulutlar ordan kaçtı.
Bu yağmurla canlanan çiçekler,
Etrafa güzel kokular saçtı.

Kırkikindiler, kırkikindiler,
Gökten rahmetle bize indiler

20.06.1999