Yaş kırkbeş,geldi çattı
Nice günler,aylar,seneler
Ziyan olup,çöle aktı
Ne dert,nede keder
Beni buruşturup attı
O nefis dediğin köle varya
Acımadan beni yaktı
Ziyan olmuş, bak vucut
Huzur bulmak isterken
Yere attı kendini, yattı
Bi çare ey tabip,
Ömür beni hasta yaptı
Saat; sıfır kırkbeş
Sancılar başladı.
Suskun geceden bi haber
Soluk yüzümdeki,acıya baktı
Bakma tabip,bakma artık
Zaman beni, köşeye attı
Koluma taktığın, serum
Canımı, çok yaktı
Aşk acısı,dünya hali
İnan bu kadar acıtmadı
Acı dediğin şerbeti
Tek içimlik kim yaptı.....
Yüzde kırkbeş,vucudum tutmuyor
Ne kol,ne bacak,yerinden kıprıyor
Hemşireler başımda,beni izliyor
Ya sevenlerim,sevdiklerim
Onlar nerde bekliyor
Gözlerim yavaş,yavaş kapanıyor
Tanıdığım sesler,kulaklarımda
Yarab beni sağır ediyor
İçim daralıyor,yanıyorda yanıyor
Bir damla göz yaşı gözümden akmıyor
Söyle tabip söyle,bana neler oluyor
Hislerim, iflas etmiş
Duygularım, neden tekliyor.....
Kırkbeş pencereden, ışık vuruyor
O kadar parlak ki,birileri beni ışınlıyor
Beyaz ve sarı gözümün içinde,parlıyor
Ne acı,ne duygu,ne bir ses duyuluyor
Boşlukta savruldukça,beden savruluyor
Garip bir korku, beni sarıp sarmalıyor
Nefesim kuruyor,içim yanıyor
Bir bardak su istemeye,dilim gitmiyor
Ne zaman,ne mekan, hayal edilmiyor
Nerdeyim ey tabip,söyle nerde?
Burda vucudum buz kesip,titriyor....
Kırkbeş dakika sonra
Kırkbeşlik plak
Eskisi gibi, capcanlı
Çalışmaya,devam ediyor......
Kayıt Tarihi : 15.10.2016 11:58:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Dante gibi ortasındayız ömrün.
Delikanlı çağımızdaki cevher,'
Denirdi ya bir şiirde... şimdi biz o yaşı yüz yirmi ay geçmiş olmanın gururuyla... delikanlı çağlarımızın hasadındayız... ömür plağının en kıdemli çağında... en kıdemli dinleyicisi konumunda mıyız diyeceğiz...
Tozlanmaya mı mahkum ettik... arkamızda bıraktığımız yılları ve anıları... ya onca yılın, onca anının bedenimize... yüreğimize attığı çentiklerin izlerini kim silecek... hangi doktorun ihtisas alanına giriyor bu...
Yoksa yine mi biz... molalar sonrası ayağa kalkıp... kendi yarasını kendi öpüp iyileştiren çocuk yanımızla mı yaşamaya devam edeceğiz...
Hayat kısa, tecrübeler uzun, fırsatlar geçicidir... derler ya hani...
Ben de Sevgili Dostuma... Bundan sonraki yıllarında... mutlu sonlar yakalayacağı başlangıçları dilerim...
Yüreğine sağlık... Nice kırk beşliklere...
Selam ve sevgilerimle...
Ne zaman,ne mekan, hayal edilmiyor
Nerdeyim ey tabip,söyle nerde?
Burda vucudum buz kesip,titriyor....
Ne güzel dieler,ne güzel bir anlatım,kutlarım sevgili şair.YUVASIZ KUŞ
TÜM YORUMLAR (35)